مقایسه رشته هوانوردی و گرایش های آن با رشته هوا فضا
برای مقایسه رشته هوانوردی و گرایش های آن با رشته هوا فضا باید ابتدا به پیشینه آن ها (پرواز کردن) بپردازیم. زیرا تمرکز این رشته ها بر روی اصل پرواز کردن است.از گذشتگان پرواز از آرزو های دیرینه بشر بوده که با هزاران روش و زحمت و امتحان کردن گزینه های مختلف در تلاش برای دست یابی بدان بوده است.پرواز برای انسان کوچک ،کشف آسمان های هفتم و ناشناخته های دور به حساب می آمده ،که دستیابی به این علم از بزرگترین دستاورد های تاریخ بوده و هست.
فهرست مطالب
چه پرواز با هواپیما که در حال حاضر ،عادی و از روزمرگی بسیاری از انسان ها محسوب می شود و چه سفر به ماه و ارسال موشک به سیارات و کهکشان های دگر که هر روز پیشرفت چشمگیر آن شنیدن خبر ها و اطلاعات جدید ذهن انسان را به خود درگیر می کند.پس جای تعجب ندارد که این رشته ها بسیار پرطرفداراند؛ همانگونه که رشته های پزشکی و پیرا پزشکی طرفداران فراوانی دارد رشته هوافضا و رشته هوانوردی و گرایشات آن در میان گروه ریاضی رشته هایی پرمخاطب هستند.
در این مقاله تیم تخصصی مشاوره اکو در تلاش است تا با مقایسه رشته های مربوط به پرواز ( هوانوردی و هوا فضا)، فناوری های مربوط به آن و گرایشات مختلف اش به شما دید بازتری در انتخاب رشته کنکور سراسری دهد.
برای ارتباط با ما می توانید یا از طریق شبکه های اجتماعی و یا شماره های تماس اقدام نمایید.
شماره های تماس: شبکه های اجتماعی:
026-91690517 اینستاگرام :https://instagram.com/akoedu.ir
02633408944 تلگرام:http://telegram.me/moshaverhajkaram
در نگاه اول رشته های مهندسی هوافضا و هوانوردی مشابه به نظر می رسند اما ، اما تفاوت های فراوانی بین این دو رشته وجود دارد. فاکتور هایی وجود دارد که آن ها را از چندین لحاض شبیه به یکدیگر می کند:
- هردو رشته ها به سلامت جسمی و روانی و شرکت در آزمون های پذیرشی نیاز دارند
- زبان این رشته ها انگلیسی است؛در نتیجه مهارت در این زبان از اساس نیازهاست.
- هر دو نیاز به مطالعه درس هایی مانند آیرودینامیک، پایداری پرواز، کنترل هواپیما و مهندسی پایه دارند.
- هر دو رشته نیاز به مجموعه دانش و مهارت تقریبا مشابهی دارند.
- و…
تفاوت فاحش و عمده این دو رشته بر آن است که رشته های هوانوردی بیشتر تمرکز خود را روی فعالیت های پروازی و جو متمرکز گذاشته اند اما رشته هوا فضا علاوه بر تسلط به اطلاعات پرواز به طراحی هواپیما و حتی فضاپیما می پردازند.
در ادامه به مقایسه جزئی تر و معرفی هر رشته خواهیم پرداخت.
مقایسه و معرفی رشته هوانوردی و گرایش های آن با رشته هوا فضا
برای مقایسه رشته هوانوردی و گرایش های آن با رشته هوا فضا از لحاظ آزمون های پذیرشی، دروس و واحد ها و اصول هر رشته، دانشگاه های پذیرنده ،بازار کار مشاغل و در نهایت مهارت ها و توانایی های فارغ التحصیلان بررسی می شوند.از تفاوت هایی که می توان به آن اشاره کرد آن است که رشته هوا فضا در مقطع کارشناسی گرایشی ندارد اما رشته هوانوردی در مقطع کارشناسی چندین گرایش و زیر شاخه دارد. گرایش های رشته هوانوردی عبارتند از:
- رشته هوانوردی – مراقبت پرواز
- رشته هوانوردی – ناوبری هوایی
- رشته هوانوردی – خلبانی ( هلیکوپتر، هواپیمای نظامی، و هواپیمای غیرنظامی)
- همچنین رشته هایی مثل تعمیر و نگهداری هواپیما، الکترونیک، مدل سازی و… هم وجود دارند که در زیر شاخه ها قرار می گیرند.
از شباهت های این رشته ها می توان به شرط داشتن سلامت جسمی کامل اشاره کرد.
- داشتن قدرت تکلم و توانایی صحبت کردن قوی
- نداشتن کور رنگی و سالم بودن چشم ها( در صورت ضعیف بودن از حدی نباید بیشتر باشد)
- از ضریب هوشی بالایی برخوردار باشند و …
از دیگر تفاوت های عمده این رشته ها این است که بازار کار و شغل های متفاوتی دارند؛گرایش های رشته هوانوردی به کار های مخصوص خودشان می پردازند.خلبانی ، نظارت بر هواپیماها در سکوی مراقبت که از کار فارغ التحصیلان رشته مراقب پرواز است، و کمک خلبان و ناوبر بودن در رشته ناوبری هوایی اما فارغ التحصیلان رشته هوا فضا می تواند در زمینه های مختلفی مشغول به کار شوند .
- در صنعت طراحی و تولید هواپیما
- موشک ها و سیستم های دفاعی ماهوارهها
- سازمان صنایع هوایی (ساخت و تعمیرات اساسی انواع پرنده های نظامی و تجاری)
- شرکت صنایع هواپیماسازی ایران
- شرکت پنها (بزرگترین پشتیبان تعمیرات سنگین ناوگان بالگردهای کشور)
- صنایع هوایی قدس (طراحی، ساخت، ارائهی خدمات بعد از فروش پهپادها و پرندههای بدون سرنشین، تولید و تعمیر انواع ملخ، چترهای نجات و چترهای فرود خودکار و غیر خودکار، طراحی و ساخت ایستگاههای کنترل زمینی (G.C.S)، سیستمهای الکترونیک پروازی، تصویربرداری هوایی، هدفیابی، ردگیری و رهیابی اپتیکی، اویونیکی و غیره)
- در زمینه های تحقیقاتی مانند طراحی و ساخت هلیکوپتر، هواپیمای بدون سرنشین، هواپیمای بدون موتور، هواپیمای عمود پرواز و یا جنگنده و ساخت پایگاه های فضایی و …
در ادامه به بررسی جزئی تر این دو شته خواهیم پرداخت تا تفاوت هاشباهت های و ی آن ها با سهولت بیشتری قابل دیدن باشد.
توضیحات بیشتر درباره رشته هوانوردی
همانگونه که بالاتر ذکر شد این رشته شامل 3 گرایش اصلی و چندین زیرشاخه می باشد . در این رشته مهندسان هوانوردی به طراحی و نگهداری فناوری های جابجایی به مسیر های دور من جمله موشک های هواپیما، هلیکوپتر، ماهواره و فضاپیما می پردازد. اما این تنها کار شاخص آن ها نیست. با روز افزون بودن این علم و استفاده از فن آوری های پیشرفته با قوانین و مقررات محیط زیستی خود را مطابقت می دهند.همچنین کار را با این فناوری های مسافرت های هوایی را در گرایشات آن فرا می گیرند.
3 گرایش اصلی رشته هوانوردی شامل 1)مراقبت پرواز 2) ناوبری هوایی 3)خلبانی است.
گرایش مراقبت پرواز
در ابتدای سال هایی که شروع به ساخت هواپیما کردند .با افزایش تعداد آن ها و تقاضا برای افزونی ماشین های پرنده بیشتر شد نیاز به هماهنگی آن ها و کنترل از راه دورشان حس شد و به اهمیت آن پی بردند. در نتیجه نیاز به اشخاص و کسانی که بتوانند این هماهنگی و مدیریت را انجام دهند حس شد. در نتیجه این رشته یعنی مراقبت پرواز به وجود آمد.در صنعت هوانوردی مراقبان پرواز مانند یک چشم همیشه ناظر حضور دارند تا هواپیماها در مسیر پروازی خود بدون این که حادثه ای پیش آید حرکت کنند.
وظیفه کنترل ترافیک هوایی در وهله اول جداسازی پروازهابرای جلوگیری از تصادف های احتمالی و در گام دوم با نظم تشکیل شده،سرعت بخشی در روند پرواز است .به زبان ساده یک مراقب پرواز وظیفه ای شبیه به پلیس راهنمایی و رانندگی در آسمان هاست؛ یعنی اگر قرار بود در میان آسمانه چراغ قرمزی وصل شود،یک مراقب پرواز کار آن را انجام می دهد. زیرا به بررسی خطوط هوایی و حجم ترافیک از برج مراقبت می پردازند تا هواپیما ها با هم تداخل نداشته باشند و برخورد یا تصادف هوایی پیش نیاید.برای اعلام وضعیت به خلبان برای شرایط ایمن مراقبان پرواز در اتاق عملیات مسئولیت مشاهده صفحات رادار هستند .
از دیگر وظایف آن ها می توان به ایجاد ترتیب و تنظیم در جریان پروازها، پیشگیری از تصادف های هوایی و تلاقی هواپیما ها با یکدیگر، آماده کردن واحدهای مربوطه از هواپیمایی ها، ارائه اطلاعات سودمند برای خلبانان در پروازی بی خطر گفت.مراقبت پرواز قسمت های مختلفی دارد. اگر فرودگاه ها را به صورت استوانه هایی با ابعاد (بین ۳۰ تا ۷۰ مایل قطر) و ارتفاع های (۱۸.۵ تا ۲۴ هزار پا) داخل در نظرگرفته شود. وظیفه مراقبت پرواز داخل این استوانه ها برعهده کنترلر ترافیک هوایی است.
در این رشته شما هر روز باتجربه ای جدید روبرو می شوید و با هیجان و استرس سر و کار دارید. شما از لحظه ورود در برج مراقبت باید تمامی مسائل و مصائب شخصی خود را بیرون در بگذارید تا بتوانید تمامی حواس خود را جمع کنید. آگاهی و تمرکز کامل به صحبت های خلبان و مسیر هماهنگی داشته باشید .
هرچه که در این شغل انجام می شود به صورت دستور العمل هایی است که ابلاغ شده و بر اساس قوانینی که از قبل نوشته شده اند اجرا می شود.به عنوان مراقب های پرواز حتی تعداد کلماتی که در دقیقه میتوانید بگویید محاسبه شده است(speech rate) اگر بخواهیم حتی با نگاه جزئی تر بدان بپردازیم باید گفت که شما در مکالمات خود باید90 کلمه در دقیقه صحبت کنید(اجازه مکالمه تند تر یا کند تر را ندارید.). جملات شما دستوری و خارج از لحن و جملات عامیانه است. این دستورالعمل ها و قوانین در تمام دنیا یکسان است.
دو قانونی که در همه فرودگاه ها به صورت دائمی برقرار است:
- همه به یک زبان صحبت میکنند و آن زبان انگلیسی است
- ساعت و زمان مشترک و (ساعت گیرینوچ) است
دررشته مراقبت پرواز دو ارتقا به مراحل بالاتر داریم؛ یک ارتقای تخصصی و یک ارتقا شغلی.
- *ارتقای تخصصی بر اساس صلاحیت هایی که کسب می شود، آزمون هایی که داده می شود و نمره هایی که اساتید به شما میدهند.با افزایش ریتیگ شما توانمندی ها و جایگاه شمارو تعیین می شود.
- *در ارتقای شغلی و پستی آگاهی به مسائل و داشتن روحیه مدیریتی باعث می شود که بتوانید جایگاه خوبی داشته باشید.
برای تحصیل این رشته در دانشگاه می توانید با شرکت درکنکور سراسری و کسب رتبه قابل قبول و شرکت در آزمون های پذیرشی در دو دانشگاه هوایی شهید ستاری و علوم و فنون هوایی به تحصیل بپردازید همچنین می توانند از طریق آموزشگاه های خصوصی آموزش ببیند.این رشته مهندسی از شرایط تحصیلی مناسب تا مقطع دکتری در داخل کشور برخوردار می باشد.
بازار کار این رشته مقداری محدود است.زیرا حوزه فعالیت شما گسترده نیست و اگر از نمرات و مهارت های بالایی برخوردار باشید می توانید به راحتی استخدام شوید.همچین اگر قصد مهاجرت تحصیلی در این رشته دارید؛ می تواند باعث جذب بورسیه تحصیلی شود و در در بهترین دانشگاه های دنیا ادامه تحصیل دهید.
گرایش ناوبری هوایی
مهم ترین هدف پرواز از نظر تمام مهندسین پرواز ایمنی و پیشگیری هر گونه خسارت و ضرر است. از این رو رشته ای مانند ناوبری وجود دارد. ناوبران به نام دیگری نیز معروف هستند. خلبان دوم بودن؛زیرا به جز وظایف اصلی خود که شامل تهیه و طراحی نقشه مسیر پرواز است هدایت و موقعیت یابی هواپیما را هم عهده دار هستند. این متخصصین با وظیفه طراحی مسیر های پروازی و بررسی مانع ها ترافیکی، به کنترل پرواز کمک می کنند.
متخصصین ناوبری هوایی می توانند در هواپیما های مسافر بری، ترابری و شکاری حضور داشته باشند (که به عنوان رکن اصلی یک پرواز ایمن محسوب می شوند). اگر در صد مایلی هواپیما،هوا مساعد نباشد و ابرهای باران زا مشاهده شود ، او مسیر جدیدی را به خلبان پیشنهاد می کند تا برخوردی نداشته باشند و در واقع گاها با دور زدن کامل مسیر با قصد حفظ امنیت پرواز و طراحی راهی جدید آن هواپیما را با سلامت کامل به مقصد خود می رساند.
وظایف ناوبر هوایی
- طراحی مسیرهای پروازی
- تهیه و طراحی نقشه مسیر، ارتفاع، سرعت و مسیر پرواز
- طراحی مانورهای تکنیکی
- استفاده از سیستمهای مختلف برای موقعیتیابی و هدایت هواپیما
البته تمام هواپیما ها ناوبر ندارند اما در شرایطی اگر ناوبر حضور داشته باشد، قدرت مانور بیشتر و امنیت بالاتری وجود دارد. چون درصورت پیش آمدن جو نامناسب نیز توانایی پرواز کردن را دارا هستند. عده ای از ناوبر ها در دوره تحصیلی خود کنترل هواپیماهای شکاری را هم آموزش می بینند (دانشگاه هوایی شهید ستاری بیشتر در این زمینه آموزش می دهد؛کنترل منظم رادارهای هواپیمایی این گرایش فقط در ای دانشگاه ارائه میشود و به صورت بورسیه پذیرش میکند.)
که این افراد در نهایت کار پیچیده تر،دشوار تر و مهم تری را انجام می دهند؛ زیرا افزون بر تربیت برای دوره های فعالیت های یک ناوبری( هواپیمای مسافر بری یا ترابری) باید دوره های مختلفی از جمله دوره نجات خدمه از مرگ، سلاح ها و مهمات را نیزبیاموزند. همچنین شناسایی رادارهای هواپیما های دشمن و( در صورت لزوم ) استفاده از اسلحه هواپیما بر ضد دشمن.
فرصتهای شغلی این رشته مانند دیگر رشتههای دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری است. در صورت اتمام تحصیل و موفق شدن در استخدام سازمان های دولتی، طبق قوانین آن فارغ اتحصیلان سازمان حقوق و مزایا دریافت خواهند کرد.
گرایش خلبانی (خلبانی نظامی و غیر نظامی)
رشته خلبانی دارای دو زیر شاخه می باشد که یکی از آن ها را ارتش زیر نظر دارد و دیگری را نظر وزارت راه و سازمان هواپیمایی کشور و ورود به هر یک از این دو شاخه باید شرایط خاصی را دارا باشند.پذیرش در خلبانی نظامی و غیر نظامی نیز از طریق کنکور سراسری و قبولی در آن انجام می گیرد و فرد باید شرایط نوشته شده در دفترچه ثبت نام دانشگاه ستاری را دارا باشند(برخی آموزشگاه ها نیز در آموزش رشته خلبانی غیر نظامی فعال هستند؛ اما داوطلبان ورود به رشته خلبانی نظامی باید در دانشگاه ستاری پذیرش شده و در زمان ثبت نام دانشگاه ستاری، نسبت به انجام مراحل پذیرش در دانشگاه اقدام نمایند.)
- خلبانی نظامی
- خلبانی غیر نظامی
هردو گرایش رشته خلبانی در دانشگاه ستاری تدریس می شوند و شرایط ورودی منحصر به فرد دارد که برای دو گرایش آن مقداری متفاوت است. این شرایط در خلبانی غیر نظامی شامل:
- اعتقاد به دین اسلام
- عدم سوپیشینه و نداشتن سابقه کیفری
- پذیرش جمهوری اسلامی و ولایت فقیه
- حداقل سن ١٨ سال
- داشتن معافیت تحصیلی سربازی یا مشخص بودن وضعیت نظام وظیفه آقایان
- داشتن سلامت جسمی و روحی
- تحصیل و اخذ مدرک دیپلم در رشته علوم تجربی یا رشته ریاضی فیزیک
- شرکت در کنکور سراسری و کسب رتبه لازم برای قبولی در رشته خلبانی
- قبولی در آزمون تعیین سطح زبان انگلیسی
شرایط ورود به رشته خلبانی نظامی نیز عبارت است از:
- اعتقاد به دین اسلام
- عدم سوپیشینه و نداشتن سابقه کیفری
- پذیرش جمهوری اسلامی و ولایت فقی
- حداقل 16 سال تمام و حداکثر 20 سال تمام
- مطالعه دفترچه ثبت نام دانشگاه شهید ستاری و داشتن شرایط خاص مندرج در دفترچه این دانشگاه
- پذیرش در دانشگاه ستاری و ثبت نام در این دانشگاه
- داشتن معافیت تحصیلی سربازی یا مشخص بودن وضعیت نظام وظیفه آقایان
- داشتن سلامت جسمی و روحی
- آمادگی پاسداری از تمامیت ارضی و و ماموریت به هر نقطه کشور
- ارائه تعهد جهت پرداخت دو برابر هزینه های دوره های آموزشی در صورت استعفا یا اخراج
- داوطلبانی که دارای معافیت پزشکی برای سربازی خود هستند، امکان پذیرش در رشته خلبانی را نداشته و نمی توانند برای ورود به رشته خلبانی اقدام نمایند.
پذیرفتهشدگان در آزمون سراسری رشته خلبانی، باید یک سری معاینات و آزمایشات را بگذرانند تا از نظر سلامت جسمی و روحی تایید شوند:
- نوار مغزی و قلبی
- اکوی قلب
- مانیتورینگ هولتر
- بیناییسنجی
- شنواییسنجی
- بررسی سلامت ریهها و سینوسها
- سلامت فک و دندانها
- تست HIV و هپاتیت
- معاینات کلی
- تست فشار خون
- روانسنجی
از وظایف مشترک و خطیر خلبان ها چه در گرایش نظامی و غیر نظامی می توان موارد زیر را خاطر نشان شد:
- بررسی، تجزیه و تحلیل، طراحی عملیات
- راه اندازی و کاربرد تجهیزات هوانوردی موجود در سازمانهای کشوری و لشگری (مثل هواپیماها، سیستمهای آفندی و پدافندی، سیستمهای ناوبری هوایی و کامپیوترها)
- دریافت فرم تحویل هواپیما و نقشه پرواز و بررسی آن
- تنظیم شرایط پرواز و فعال کردن حالت خودکار
- کنترل شرایط پرواز و ارتباط منظم با اطلاعات پرواز
برای تحصیل در دوره کارشناسی خلبانی (فقط مدرک خلبانی نظامی است )و سایر مدارک خلبانی باید از طریق مراکز آموزشی خلبانی دریافت شوند. برای تحصیل در دانشگاه (خلبانی نظامی ) فرد باید در یکی از رشته های ریاضی یا تجربی تحصیل کرده باشد و در کنکور سراسری رتبه لازم برای خلبانی را کسب کند.
شاخه خلبانی غیر نظامی زیر نظر به سازمان هواپیمایی کشور است و آزمون آن ۲ بار در سال برگزار میشود. (بعضی از دانشگاههای علمی کاربردی، آزاد بدون کنکور و یا بر اساس رتبه کنکور می توانند در رشته خلبانی غیر نظامی دوره بگذرانند).
موقعیت شغلی خلبانی فواید زیادی دارد که می توان به:
- درآمد
- موقعیت اجتماعی
- فرصتهای متنوع
- امکان ارتقا
- پیشرفت قابل چشمگیر اشاره کرد
فارغالتحصیلان این رشتهها میتوانند در مشاغل مختلفی مانند:
- خلبان
- کنترل کننده ترافیک هوایی
- افسر عملیات
- تکنسین
- مهماندار مشغول شوند
و همچنین فعالیت در مراکز مختلف مرتبط با خطوط هوایی و صنایع دفاعی کار کنند:
- شرکتهای هوا فضا
- شرکتهای تولید و تعمیر موتورهای هوایی
- اپراتورهای هوایی
- سازمانهای دولتی مثل وزارت دفاع و نیروهای مسلح
همچنین برای مهاجرت چه تحصیلی و کاری این رشه شرایط خوبی دارد و می توانید از طریق آن اقدام نمایید.
رشته هوا فضا
{مهندسی هوانوردی} اصطلاحی بود که برای این رشته در نظر گرفته شده بود. با پیشرفت تکنولوژی ، و ساخت ماشین ها و جت هایی که به فضا پرواز می کردند؛ «مهندسی هوافضا» مورد استفاده قرار گرفته است.مهندسی هوافضا یکی از رشته هایی است که پیشرفت روز افزون و چشمگیری در زمینههای پژوهشی دارد و بودجههای زیاد نظامی و غیرنظامی به آن تعلق گرفته و می گیرد ؛از شرکت های خصوصی مانند ایلان ماسک تا ناسا و وزارت فناوری دولت و ...
هدف اصلی رشته هوا فضا طراحی و ساخت وسایلی است که بتواند به پرواز درآید از هواپیما و هلیکوپتر،تا جت های پرنده . گرایشهای مهندسی هوافضا خویشاوندی زیادی با گرایشهای رشته مهندسی مکانیک دارند؛ بهاین جهت دارای شماری درسهای مشترک با گرایشهای مهندسی مکانیک مثل مکانیک جامدات و مکانیک شارهها است. در بعضی دانشگاههای دنیا، دانشکدهٔ مهندسی مکانیک و هوافضا بهعنوان یک دانشکدهٔ مستقل وجود دارد. این رشته از نظر تخصصی و تکنولوژی بسیار پیچیده و سطح علمی بسیار بالایی دارد.مبنای این رشته روی :
- آیرودینامیک
- جلوبرندگی
- مکانیک پرواز
- و سازههای هوافضایی قرار دارد.
رشته هوا فضا با طراحی هواپیما، فضاپیما، ماهواره، ماهواره برها و … سر و کار دارد. همچنین طراحی و ساخت هلیکوپتر، هواپیمای بدون سرنشین، بدون موتور، عمود پرواز و یا جنگنده از یک طرف و ساخت پایگاه های فضایی و مسافرت در حیطه کار این افراد است.این افراد همچنین در صنایع خودروسازی با خودروهای کم مصرف تری میسازند.
افراد فارغ التحصیل این رشته تکنیک های جدیدی را برای استفاده در :
- هوانوردی
- سیستم های دفاعی
- اکتشافات فضائی ایجاد کرده اند
- در طراحی ساختار
- هدایت ناوبری و مراقبت
- تجهیز و ارتباطات و شیوه های تولید
- طراحی کامپیوتری
- روبات ها
- لیزر و تجهیزات نوری الکترونیکی پیشرفته نیز دارای مهارت هستند.
مهندس هوافضا در زمینه توسعه صنعت هوایی و تکنولوژی های مربوط به آن کار می کند. کار او منجر به طراحی، تولید و نگهداری وسایل زیر می شود:
- هواپیماها و هلیکوپترها
- فضا پیماها
- موشک ها و سلاح ها
- شبیه سازهای پرواز
- ابزار و قطعات پرواز
رشته مهندسی هوافضا در مقطع کارشناسی هیچ گرایشی ندارد. این رشته در مقطع ارشد بر خلاف مقطع کارشناسی گرایشهای مختلفی دارد.طول دوران تحصیل کارشناسی ارشد هوافضا حداقل 2 سال و حداکثر 3 سال است.دانشجویان در مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی هوافضا می توانند گرایشهای مختلفی را انتخاب کنند. گرایشهای ارشد مهندسی هوافضا به صورت زیر هستند:
- مهندسی هوافضا گرایش آیرودینامیک
- مهندسی هوافضا گرایش پیشرانش
- مهندسی هوافضا گرایش مکانیک پرواز
- مهندسی هوافضا گرایش سازههای هوایی
- مهندسی هوافضا گرایش بررسی سوانح هوایی و صلاحیتهای پروازی
- مهندسی هوافضا گرایش مهندسی فضایی
رشته مهندسی هوافضا جزو رشتههایی است که دانشگاههای اندکی برای این رشته پذیرش دارند و قبولی در این رشته کمی مشکل است. رشته مهندسی هوافضا در مقطع دکتری نیز گرایشهای مختلفی دارد. تعداد واحدهای مقطع دکتری این رشته 36 واحد است. داوطلبان باید در این رشته 12 الی 18 واحد را به صورت تئوری بگذرانند. گرایشهای مقطع دکتری این رشته به صورت زیر هستند:
- مهندسی هوافضا گرایش آیرودینامیک
- مهندسی هوافضا گرایش جلو برندگی
- مهندسی هوافضا گرایش سازههای هوایی
- مهندسی هوافضا گرایش دینامیک پرواز و کنترل
مهندسان هوافضا بازار کار مخصوص به خود را دارند که پس از فارغالتحصیلی میتوانند در یکی از صنایع زیر مشغول به کار شوند:
- صنعت هوایی
- صنعتهای مرتبط با تکنولوژیهای هوا و فضا
- صنایع مربوط به حوزههای هوایی و فضایی
- صنایع خودروسازی
- صنایع هوایی قدس
- صنایع دفاعی
- پژوهشگاه فضایی ایران
- نیروی هوایی ارتش
- سازمان هواپیمایی کشور
- شرکتهای خصوصی و دانش بنیان
- شرکتهای بیمه جهت ارزیابی وسایل پرنده
- شرکتهای بازرسی فنی و مهندسی
- شرکت پنها
البته به دلیل تازگی و نوپایی این رشته بازار کار آن خاص و محدود است و استخدام و نوآوری در این رشته بستگی به مهارت های شخصی فارغ التحصیلان دارد.اما داشتن بعضی از مهارت ها به استخدام های حتمی کمک کننده است. به طور مثال به علت پیشرفت های چشمگیر تکنولوژی اکثر طراحی ها توسط نرم افزار ها صورت می گیرد پس تسلط روی نرم افزار های مهندسی هوا فضا خارج از لطف نیست. بعضی از این ها عبارتند از:
- Catia: نرمافزار طراحی قطعات
- Ansys: نرمافزاری برای تحلیل مهندسی قطعات در تحلیلهای دینامیکی
- Fluent : نرمافزار مدل کردن جریان سیال و انتقال حرارت در هندسههای پیچیده
- ABAQUS : نرم افزاری برای تحلیل های المان محدود
- XFLR5 : نرمافزاری مفید برای آغاز یادگیری هوافضا
- Unigraphics : نرم افزار مدل سازی و طراحی قطعات
- Matlab : نرمافزاری برای نوشتن برنامه و محاسبات ریاضی در مهندسی
جمع بندی نهایی برای انتخاب رشته های هوانوردی و هوافضا
با توجه به شناختی که حالا ار این رشته ها پیدا کردید و از شباهت ها و تفاوت های آن با خبر شده اید می توانید تصمیم بگیرید با توجه به مهارت ها و علایق خودتان انتخاب درستی داشته باشید.امیدواریم تیم مشاوره تخصصی انتخاب رشته اکو به شما در انتخاب بهتری برای مسیر آیندتان و همچنین انتخاب رشته برای کنکور سراسری مفید واقع شده باشد.
همش که شد دانشگاه شهید ستاری
که اونم برای اقایونه..