چرا باید برنامه ریزی کنیم؟ اهمیت برنامه ریزی در زندگی شخصی چیست؟ این ها همگی سؤالاتی هستند که در مقاله به آن ها پاسخ داده خواهد شد.
بی شک انجامدادن کارها با برنامه ای منسجم لذتبخشتر خواهد بود و شخص را از سردرگمی در میآورد.
چرا باید برنامه ریزی کنیم؟ می خواهیم در این مقاله به این سؤال مهم شما پاسخ دهیم.
هر شخص اهدافی را در زندگی خود دنبال میکند که برخی از آنها کوتاهمدت و برخی دیگر بلندمدت است، رسیدن به این اهداف و مقاصد با برنامه ریزی درست میسر میشود. در واقع برنامه ریزی میتواند راه رسیدن به اهداف را هموارتر کند.
بهویژه اگر شما فردی هستید که در طول روز کارهای زیادی برای انجامدادن دارید و مدیریت زمان برایتان اهمیت دارد با برنامهریزی میتوانید فعالیتهای خود را درست و بهموقع انجام دهید.
اما باید توجه داشت چیزی که باعث اثربخشی برنامهریزی در زندگی میشود این است که برنامهریزی به امری دوستداشتنی در زندگی ما تبدیل شود، پس باید دانست برنامه ریزی چیزی فراتر از یک تکنیک است و معنای آن انجامدادن انبوهی از کارها باهم نیست بلکه انجام کارها هرچند کم اما با نظم و اولویتبندی است.
اهمیت برنامهریزی در چیست؟
اگر نگاهی کوتاه به زندگی افراد موفق بیندازیم در میابیم که در طول روز کارهای زیادی انجام میدهند و به فعالیتهای روزمره خود بهخوبی رسیدگی میکنند. علت آن است که برای زندگی خود برنامه صحیح و مشخصی دارند چراکه به اهمیت برنامهریزی پی برده اند. داشتن برنامه ای برای انجام کارها باعث صرفهجویی در انرژی و زمان میشود و شخص به یک نظام تصمیمگیری میرسد.
- مدیریت زمان
- منظم شدن
- انجامدادن تمامکارها
- افزایش قدرت اراده و سرسختی
- غلبه بر تنبلی
اینها مواردی دیگر از اهمیت برنامه ریزی هستند، البته موارد زیاد دیگری نیز وجود دارد که بیان همهٔ آنها در این مقاله نمیگنجد.
اما با وجود این مسائل تأثیرگذار در برنامهریزی، سؤال این است که چرا برنامه ریزی نمیکنیم؟ و از آن فراری هستیم؟
در ادامهٔ بحث به مواردی میپردازیم که موجب ترس از برنامه میشود.
چرا برنامهریزی نمیکنیم؟
بسیاری از ما با اینکه میدانیم برای رسیدن به اهدافمان و انجام کارها به برنامه ریزی نیاز داریم اما از انجام آن دوری میکنیم!
اولین دلیل میتواند این باشد که بسیاری از افراد ترس از محدود شدن دارند، درحالیکه اینطور نیست. برنامهریزی درست نهتنها باعث محدودیت نمیشود بلکه باعث میشود وقتهای آزاد بیشتری داشته باشیم و حتی بتوانیم کارهای بیشتری انجام دهیم.
دلیل دیگر این است که زمانی که شخص یکی از کارهای برنامه خود را انجام نمیدهد دیگر انگیزه و انرژی برای ادامه برنامه ندارد درحالیکه باید بدانیم انجام ندادن یکی از کارها نباید باعث شود بهکلی از برنامه خود دست بکشیم و باقی کارها را انجام ندهیم.
مورد بعدی که باید موردتوجه قرار گیرد این است که هرچه درجه سختی برنامه بیشتر باشد باعث میشود کمتر به سمت برنامه برویم.
حجم زیادی از کارها در برنامه موجب میشود دوست نداشته باشیم برنامه ریزی کنیم چون نمیتوانیم بهخوبی به کارهای برنامه رسیدگی کنیم. پس در ابتدا باید تلاش کنیم کمکم و با حجم کمی از کارها شروع کنیم.
در کل برای برنامه ای خوب و مفید باید برنامه ای طراحی کنیم که بشود آن را انجام داد.
مهمترین اصل برنامهریزی چیست؟
مهمترین اصلی که در همه برنامهها وجود دارد هدف است. در واقع اگر هدفی وجود نداشته باشد برنامه ای هم وجود نخواهد داشت. پس پیش از آنکه شروع به نوشتن برنامه کنیم باید اهداف خود را مشخص کنیم که درباره هدفگذاری در مقاله ای دیگر به طور مفصل توضیح خواهیم داد. اما برای ابتدای کار بهتر است از اهداف روزانه شروع کنیم و سپس به اهداف طولانیمدت برسیم.
اشتباهی بزرگ در برنامهریزی:
بزرگترین اشتباهی که ممکن است مرتکب شویم مکتوب نکردن برنامه است. این موضوع باعث میشود ذهن سازماندهی لازم را نیابد و مسیر عصبی برای اینکه آن کار را انجام دهیم در ذهن ایجاد نشود. در صورتی که نوشتن برنامه باعث توجه بیشتر به آن و تعهد بیشتر به آن میشود.
هدف برنامه ریزی چیست؟
برنامهریزی کردن مسیری است که منجر میشود ما به نتایجی منطقی دست پیدا کنیم. در واقع با برنامهریزی احتمال خطا و سردرگمی را کاهش میدهیم.